Een enchufe (=stopcontact), dat heb ik nodig. Mensen die al lang ergens wonen hebben overal wel stopcontacten zitten. Dat is het nadeel aan een nieuwkomer te zijn. Nu probeer ik me dus aan te koppelen aan de stopcontacten van de anderen. Mijn schoonmoeder is erg bezorgd dat als ik niet gauw job heb, dat ik dan met het ochtendkrieken zal verdwijnen. Ze is dus volop haar stopcontacten aan het exploreren. Want als zij iets wil, dan geberut het meestal. Haar stopcontact gebruikt dan weer zijn eigen stopcontacten, het is een heel netwerk. Een soort multipries. Maar logisch klinkt et allemaal niet. Stop-contact lijkt niet ver te gaan. Het grote nadeel van de situatie, als die enchufes iets vinden, dan moet ik mijn schoonmoeder eeuwig dankbaar zijn ;-)
Het is fris in Madrid. Heerlijk. En toch is het immer mooi weer.
Eindelijk kan ik 's middags genieten van de zon op mijn terrasje. Eindelijk kan ik de stralen op mijn gezicht laten vallen zonder te willen vluchten naar een donker spoortje schaduw. Eindelijk kan M op de middag in de speeltuin spelen zonder aan de glijbaan te blijven plakken.
Leve september, een beloftevolle maand.
