zaterdag 10 juli 2010

Dry standpipe








Ik wandel door mijn barrio en een voorbijlopende man mompelt enigzins geïrriteerd tegen zijn vrouw: "Me hierven las ideas" (mijn ideeën koken). Ik vernam dat het in België ook lekker heet is dezer dagen. Hier kunnen we ook niet klagen, zeker 100 Fahrenheit. Een overblijfsel van mijn ongelooflijke reis naar het beloofde land. Het land van collibris, ratelslangen en banana slugs (zeer bijzondere dieren, zie foto hieronder). Het was echt wel eerder een trip, als je weet dat ik bijna even lang onderweg was dan ik terplaatse kon vertoeven. Bovendien is 9 uur tijdsverschil wel erg groot om te doen alsof je er niets van voelt. Nu dat ik terug in het oude Europa ben, lijkt het als een mooie droom. Een droom over liefde, feest, natuur, familie, hamburgers, dry standpipe's, Iphone 4's en nog veel meer. Amerika heeft een diepe indruk op me nagelaten. Ik snak naar meer. Het was als een klein voorproefje, ik tintel van behoefte dat stukje aarde verder te ontdekken.

Ik ben zelfs als plannen aan het beramen om er voor langere tijd te gaan zitten. Als ik een leuke plek ontdek lijkt het wel alsof ik er dan ook best meteen ga wonen. Ik ben zelfs al bezig met mijn cv rond te sturen. Wat is dat toch? Waar zou die alomaanwezige, immer doordringende drang naar verandering, ontdekking en verhuizing toch vandaan komen? Hoe ben ik daar nu aan geraakt? En wat doe ik ermee?
In tegenstelling tot de sfeer die het vorige blogje uitstraalde
(dat heb ik via mijn mama vernomen die allemaal ongeruste fans tegenkwam ;-p ), kan ik met een rustig en weltevreden gemoed zeggen dat ik de laatste dagen erg geniet van mijn stad. Madrid is fantastisch. Het zal misschien wel in enige mate te maken hebben met de historische gebeurtenissen die hier als een golf van vreugde zijn ingeslaan. De dag nadien is Spanje nog steeds in rep en roer. En je hoeft geen voetbalfan te zijn om de emotie van de mensen te voelen. En ondanks ik het van mezelf niet had verwacht ben ik ontroerd door deze algemene groepsvreugde. Ik heb nooit dat gevoel van overgave gekend. Vandaag spookte zelfs de gedachte door mijn hoofd om me te laten bekeren tot de godsdienst van de ballentrap. Ik zal er eens een nachtje over slapen denk ik. Morgen weer een nieuwe dag, vol spannende gebeurtenissen...