Heimwee is een Duits leenwoord, waarmee een verlangen of weemoed wordt uitgedrukt naar de geborgenheid en zekerheid van het bekende. Duits kent ook een woord voor het tegenovergestelde: Fernweh, wat staat voor het verlangen naar onbekende situaties.
De era van heimwee is aangebroken. Dat merk ik wanneer ik hoor wat mensen in België doen, dan krijg ik een krop in de keel. Ik wil meedoen, mee naar de cafés, naar de feestjes, concerten,… De eerste fase van Fernweh is voorbij (dit woord zouden we misschien ook moeten lenen uit het Duits). Mijn drang naar verandering was sterk. Het is als een soort van drive, die me doet dromen over verre en exotische oorden. Waar zal ik allemaal nog wonen? Toen ik aankwam was het weer heel even een ontdekking om in Spanje te vertoeven. Het duurde echter niet lang want het feit dat ik hier eerder woonde maakt het wel minder spannend. Natuurlijk is er in principe nog zoveel te ontdekken, en toch voelt het zo bekend, té bekend om de spannende fase te kunnen rekken. En die is dus beslist voorbij. Het probleem is dat ik me nu in een soort overgangsfase bevind. Ik weet niet of daar een naam voor is. Integratiefase 2? Iemand een tip? Het is een fase waarin je dus al niet meer puur van het nieuwe kan genieten, maar toch voel je de nieuwe omgeving nog niet als je thuis. Een soort vacuüm. In mijn geval is het natuurlijk mede omwille van het feit dat ik nog geen echt ‘leven’ heb hier. Geen werk, activiteiten, vrienden... In Augustus is Madrid dood. Iedereen is gevlucht, van de genadeloze hitte. Wie niet vlucht zal het geweten hebben. De straten zijn leeg. De overgangsfase hard. Alle hoop is gesteld op september. Iedereen zegt me dat het dan zal veranderen, de stad zal weer ontwaken. Ik zal dus in september een nieuwe fase beginnen, een fase waarin we vruchten plukken en oogsten.... zo staat toch in wikipedia:
Andere namen voor september: havermaent, evenemaent (avena = haver), herfstmaand, gerstmaand, vruchtmaand.
Ik kan niet wachten!
Op de tochtjes door de lege madrileense straten vind je nog resten van de buurtfeesten. Wel mooi om zien. Ook het licht van de zon, de lekkere wijn en de lekkere tapas zijn allen factoren die het integratieproces ten goede komen :-)
