Aller Anfang ist schwer

Uit wanhoop heb ik een aangepaste cv gemaakt voor de horeca en ben ik die in allerlei bars en cafés en in de net ingeburgerde 'Pain Quotidien' gaan afgeven. Ook in “het Cafeeke”, een café dat Belgische bier en frietjes met mayonaise serveert. De volgende dag al kreeg ik telefoon van de Mexicaanse bazin van het Cafeeke of ik vanaf oktober kon beginnen. Wel, dat zien we dan wel, dacht ik en ik zei dat ik zo gauw mogelijk wilde beginnen. Ze zou me dan tegen oktober terug bellen. Als September echt vruchtbaar is, dan heb ik tegen dan al lang een fijne job. Wat later belt de Mexicaanse bazin me weer. “Spreek jij Duits?”, vraagt ze me. “eum ja, basiswoordenschat”, antwoord ik. Ze geeft iemand anders door aan de telefoon. Twee uur later sta ik op een Segway (zie foto) te oefenen want de volgende dag moet ik een groep Duisters het oude deel van Madrid rondrijden met dit hypermodern transportmiddel. Ik heb snel een woordenlijste gemaakt met woorden als: remmen, lichaamsgewicht, leunen, alle begin is moeilijk...

Heerlijk, op zo een ding rondrijden, doen alsof je Duits spreekt en ook nog een centje verdienen… Bovendien hebben de eigenaars van het bedrijf (een super fijn Koppel) de andere begeleider en mezelf nog getrakteerd op wijntjes en tapas. Ik ben euforisch thuisgekomen. Ik heb een jobke! Arbeid maakt echt wel vrij.