dinsdag 30 juni 2009

Aravaca



Vrienden van de zus van N waren zo lief on seen appartement ter beschikking te stellen in een dorpje tegen Madrid, Arakaka genaamd. Het is een prachtig appartement met 4 slaapkamers en een afwasmachine. We sleuren onze spullen er naartoe. M heeft de inhoud van haar koffertje dat ze als afscheidsgeschenk kreeg van haar klas met precisie in de schuifjes van haar kastje gelegd. Ze was erg opgetogen dat ze een eigen badkamer had.

Terwijl ik de vloer met een Spaanse zwabber poets gaat N een pakje fortuin halen. Hij komt terug met een grote glimlach op zijn gezicht. We moeten mee, om espana profunda te zien. Ik denk dat we naar een soort ouw mannen café gaan ofzo, maar nee. Een waarachtig Aravaceens dorpsfeest met alles erop en eraan. Spelende en dansende kinderen, live concert met huilende stem. M kijkt vol bewondering naar de blinkende jurk van de furie op het podium. Oudere koppeltjes dansen de paso doble, terwijl de kinderen britney spears nadoen. De hele dansvloer baadt in een rookwolk van de bbq. Ze staan daar met het hele dorp chorizoworstjes te bakken. Milena wil niet meer naar huis. Maar half een is toch geen uur voor kinderen om wakker te zijn?! Spanjaarden denken daar echt wel anders over. La familia geniet samen van alle activiteiten, ook ‘s nachts. Moe van de jetlag en de veranderingen gaan we toch maar naar huis. De volgende ochtend willen we vertrekken met de auto van J die we mochten lenen. We ontdekken dat iemand heeft proberen stelen want alle papieren liggen verspreid. We checken of er iets belangrijks ontbreekt. Maar alles blijkt nog intact. N checkt ook nog even op drugsspuiten e.d. Tja, Madrid is Antwerpen niet, zegt hij. Het lijkt of er niets weg is en willen vertrekken maar N krijgt zijn sleutel niet in het contact. Dat was het dus, ze probeerden de auto te stelen!

1 opmerking:

  1. madrid is antwerpen niet en dat heeft zijn goede en zijn slechte kanten ...

    BeantwoordenVerwijderen